Help, mijn sok zit constant dubbel!

Veel wandelaars zijn weer in voorbereiding voor die wandeltocht in het voorjaar of in de zomer die al een tijdje op de bucketlist staat. Of het nu gaat om de Nijmeegse 4Daagse, een trektocht in de bergen of het Pieterpad, de komende maanden zullen weer vele trainingskilometers gemaakt worden. Goed voor onze winkels waar specialisatie op voetgebied al jaren veel aandacht krijgt.

Met de toename van het aantal wandelkilometers zien wij ook direct een aantal voetklachten vaker voorbij komen. Misschien wel een van de meest voorkomende klachten is de pijnlijke voorvoet.

“Ik heb constant het gevoel dat mijn sok dubbel zit”
Wie herkent het niet, het lijkt wel of mijn sok constant dubbel zit onder mijn voorvoet. Maar zodra ik de schoen uittrek zit de sok keurig en is er niets te zien. En dat klopt, de sok zit inderdaad niet dubbel maar toch is het gevoel er wel. Dit zijn duidelijk de eerste tekenen van een spreidvoet.
Ik loop altijd op mijn gympen en heb nooit ergens last van. Nu heb ik goede wandelschoenen en doet mijn voorvoet pijn. Ook iets wat vaak voorkomt. Vervelend natuurlijk, want je denkt een paar goede wandelschoenen te hebben gekocht en juist bij die goede wandelschoenen ontstaat het probleem. Je kunt natuurlijk zeggen ik doe die wandelschoenen niet meer aan en loop liever op mijn gympen verder. In eerste instantie een logische reactie, echter dit is niet verstandig. Doordat een wandelschoen jouw voeten ondersteunt en helpt af te wikkelen kan er wat meer druk op jouw voorvoeten komen omdat je voet nu helemaal afgewikkeld wordt.

Herken jij een van onderstaande problemen of klachten? Maak dan snel een afspraak met
een van onze pasvormspecialisten.

Heb je toevallig al een spreidvoet dan kan het inderdaad zijn dat je hier meer last van krijgt, echter door jouw voeten op de juiste manier te ondersteunen zal jouw voet niet verder doorzakken waardoor het probleem niet erger en erger wordt. Vooral bij het lopen van lange afstanden is de juiste ondersteuning van jouw voeten erg belangrijk. Mocht je last krijgen van jouw voorvoeten, bezoek dan een van onze outdoorspecialisten, zij kunnen je zeker verder helpen.

Stekende pijn onder de bal van de voet
Tijdens het lopen krijg ik een stekende pijn onder de bal van mijn voeten. Na een halfuur wandelen komt de pijn op en na 45 minuten moet je stoppen om de schoenen even uit te doen. Even de voorvoet masseren en je kunt er weer even tegenaan. Echter de pijn zal snel weer terugkeren, je hebt last van een spreidvoet. Een stekende pijn onder de bal van de voet wordt veroorzaakt doordat de zenuwen in jouw voorvoeten afgekneld worden doordat de voorvoet te ver doorzakt. Een juiste ondersteuning van de voet en het dragen van de juiste pasvorm van de schoenen (zeker niet te smal) zijn van essentieel belang.

Stap uit je comfortzone en omarm het gevoel van vrijheid met Merrell Barefoot schoenen. Speciaal ontworpen om je dichter bij de natuur te brengen, bieden deze minimalistische schoenen een unieke ervaring voor liefhebbers van natuur en avontuur.

Met een innovatief ontwerp dat de natuurlijke vorm van je voeten respecteert, stellen Merrell Barefoot schoenen je in staat om te lopen, rennen en verkennen met de gratie en behendigheid van blote voeten. Het lichte gewicht en de flexibele constructie zorgen voor een ongeëvenaarde mobiliteit en geven je het vertrouwen om elk terrein te trotseren.

Merrell Barefoot schoenen bieden een natuurlijke pasvorm en stimuleren een natuurlijke gang, helpen bij het versterken van voetspieren en kunnen het gevoel van blootsvoets lopen nabootsen, wat kan leiden tot een betere balans en stabiliteit. Daarnaast kunnen ze comfortabel zijn voor mensen die op zoek zijn naar een lichtgewicht en flexibele optie voor verschillende activiteiten.

Door de dunne zolen van Merrell Barefoot schoenen kunnen de voeten beter de ondergrond voelen, wat kan leiden tot een verbeterd gevoel van balans en proprioceptie. Het dragen van barefoot schoenen kan de voetspieren versterken, omdat ze de voeten dwingen om meer te werken en stabiliteit te bieden zonder extra ondersteuning. Ze stimuleren een natuurlijke voetbeweging, waardoor de voeten vrijer kunnen bewegen zoals ze bedoeld zijn, zonder de beperkingen van traditionele schoenen.

Kies voor de ultieme vrijheid en ontdek de wereld opnieuw met Merrell Barefoot schoenen. Ga op avontuur en laat je geest en ziel verbinden met de natuur, stap voor stap.

Op pad met Liesbeth Oosterhagen.

In december 2019 ging ik met pensioen, met het plan om per 1 april 2020 de Camino del Norte te gaan lopen vanuit mijn huis in Doorn. Mijn allereerste ‘Camino’! In totaal 2500 km in 5 maanden had ik bedacht.

Van december tot en met maart ben ik bezig geweest met de voorbereidingen en ik ben lid geworden van het Genootschap van St. Jacob in Utrecht, waar ik ook mijn zogeheten ‘Credential’ heb gehaald. Dit is een pelgrimspaspoort waarin je gedurende je trip stempels verzamelt. Aan het einde, in Santiago, wordt bekeken of je op basis van de tocht die je hebt gelopen in aanmerking komt voor het ontvangen van je ‘Compostela’. Dat is hét document dat verklaart dat je de Camino hebt voltooid. Uiteraard schafte ik ook alle benodigde artikelen aan. Dit deed ik bij mijn favoriete outdoorwinkel, Sunny Camp, waar ik met veel deskundigheid en gezelligheid werd geholpen. Sportspecialist Sunny Camp in Zeist is een winkel waar ik al meer dan 30 jaar mijn sportspullen koop.

Afgelopen 3 jaar

Helaas werden we medio maart 2020 getroffen door Covid; de hele wereld ging op slot. Plan B was om per april 2021 te gaan lopen, maar ook dat viel in het water. Ik ging mij meer inlezen over de Camino. Zo heb ik diverse bijeenkomsten bijgewoond van ‘het genootschap’. In 2021 werd ik, door ziekte van de toenmalige voorzitter, totaal onverwacht gevraagd om voorzitter te worden van de afdeling Utrecht Zuid/Rivierenland van het Genootschap. Best wel bizar, ik had nog geen meter op de Camino gelopen en mocht wel voorzitter worden.

Over naar plan C: niet meer lopen van huis naar Santiago, maar alleen maar het Spaanse gedeelte van “de Norte”, vanaf Irun. Dit zou plaatsvinden in mei 2022. Echter waren er dat jaar de gemeenteraadsverkiezingen en als Campagne Coördinator van een lokale afdeling van een landelijke partij, was ik daar best wel druk mee tot medio maart. Toen ik voor dat jaar ging plannen, realiseerde ik mij dat dat veel te veel stress ging opleveren. Daarnaast bedacht ik mij dat ik het komende jaar 70 jaar ging worden. Hoe mooi zou het zijn als ik dan op mijn 70e het Praza do Obradoiro op zou lopen.

De Camino

En dan is het eindelijk 1 mei 2023. Een vriend zet mij rond 10.00 uur in Maarn op de trein en ik kom rond 20.30 uur aankwam in Hendaye, een piepklein Frans dorpje met aan de andere kant van de rivier Bidasoa het plaatsje Irun in Spanje; dit is het vertrekpunt van de Camino del Norte. Je wandelt dus vanuit het station van het ene naar het andere land.

Inmiddels had ik in de trein kennis gemaakt met Natalie, een Duitse pelgrim. We gingen in het dorp nog wat eten. In dat restaurant hebben we nog wat anderen ontmoet die ook vanaf de volgende dag gingen lopen. Na het ontbijt ging de rugzak, inclusief fruit en een flesje water, om en de wandelschoenen aan om te vertrekken. Superspannend! Iedereen heeft zijn eigen tempo, dus de groep valt al vrij snel uit elkaar. Ik heb daar geen enkele moeite mee, want ik ben gewend om alleen te lopen.

Vanaf dat moment kom ik langzaam in het ritme van lopen, eten, slapen en praten met mensen onderweg, zowel pelgrims als “locals”. Steeds hetzelfde ritme, maar geen dag is hetzelfde. Geen andere zorgen dan ’s morgens bedenken of je rugzak en schoenen goed zitten, of je voldoende water en wat te eten bij je hebt en of je een slaapplaats hebt voor het einde van de dag. Hierna kun je de dag ‘over je heen laten komen’ met alle mooie en onverwachte dingen die voorbij komen.

De eerste dagen waren superheet. Ik ben er redelijk blanco ingegaan. Heb geen verwachtingen, dan kan er ook niets écht tegenvallen. Waar ik in ieder geval geen rekening mee heb gehouden is mijn zeer lichte vorm van COPD waar ik in Nederland nauwelijks last van heb, maar die me tijdens de Camino letterlijk en figuurlijk adembenemende momenten heeft opgeleverd. De andere kant hiervan is dan wel weer dat ik vaak op weg naar een top tussentijds herhaaldelijk stil moest staan om op adem te komen en zodoende beter de tijd had om de omgeving en de kleinste zaken in mij op te nemen.

Iedere dag word je sterker

Mijn mantra voor deze periode was niet voor niets: “Iedere dag word ik sterker.” Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit met een rugzak op gelopen. Deze rugzak was mij nauwkeurig aangemeten bij Sunny Camp door rugzakspecialist Cornel. Gelukkig pakte het, dankzij de perfect aangemeten rugzak en niet te veel bagage (9 kilo, een mens heeft echt zo weinig nodig onderweg), goed uit. Mijn rugzak en mijn stokken werden mijn beste vrienden. Met name de stokken hebben me letterlijk en figuurlijk heel wat steile, rotsige en modderige hellingen op en af geholpen. En dat terwijl ik die in eerste instantie niet wilde meenemen, maar op aanraden van Cornel toch meenam.

Iedere dag een feest

Lopen op de Camino is iedere dag een prachtig feestje. Al snel ontwikkel je een prettig dagritme en leer je omgaan met wat er zoal dagelijks voorbijkomt. Te beginnen met het meest belangrijke: een slaapplaats! In eerste instantie regelde ik iedere keer als ik aan het einde van een wandeldag een dorp of stadje binnen kwam lopen een slaap-onderkomen. Dit ging best prima tot Bilbao. De trip van die dag was al erg uitputtend geweest. Eenmaal aangekomen in Bilbao heb ik met mijn rugzak om ongeveer 2,5 uur lopen zoeken naar een geschikte hotelkamer. Uiteindelijk had ik er één gevonden; dit was de duurste hotelkamer van mijn hele Camino! Vanaf dat moment bedacht ik de avond van tevoren al waar ik de volgende dag zou eindigen en boekte daar dan ook gelijk een hotelletje. Daarna had ik weer de rust terug om te genieten, in de wetenschap dat waar ik ook stopte er een bedje en douche voor mij klaarstond.

Iedere dag mooie mensen

Een ander prachtig aspect van de Camino is dat je altijd andere pelgrims tegenkomt. De sfeer op de Camino is heel sociaal. Je groet altijd de mensen die je tegenkomt en vraagt of het goed met ze gaat. De meeste mensen zijn heel eerlijk en laten je weten of het wel of niet goed met ze gaat. Met name dat laatste, als het niet goed met ze gaat, vereist dan wel een extra vaardigheid, namelijk vragen of je iets voor hun kunt betekenen. Soms is dat heel simpel, zoals het delen van drinken of eten (en in een enkel geval zelfs wat geld), omdat die ander daar behoefte aan heeft. Maar bijvoorbeeld ook het luisteren naar een verhaal wat er op dat moment bij die ander leeft of het letterlijk op weg helpen van iemand. Maar altijd is er dat diep-menselijke contact en respect voor elkaar met vooral geen vooroordelen. Het wandelen op de Camino heeft op mij een diepe indruk gemaakt; dat onvoorwaardelijk voor elkaar klaarstaan. Eenmaal terug in Nederland heb ik dat meegenomen.

Dit is niet het einde

Ik heb een prachtige drie maanden gehad waarbij ik de volledige Camino del Norte heb gelopen; bijna constant met de Atlantische Oceaan aan mijn rechterhand (800 kilometer). En vanuit Santiago de Compostela ben ik doorgelopen naar Fistere en Muxia om vervolgens weer terug te lopen naar Santiago (300 km). Dit was mijn eerste, maar zeker niet de laatste Camino die ik heb gelopen! Er zijn zoveel Camino’s die allemaal leiden naar Santiago. Ik ga zeker nog een keer en tussentijds is hier in Nederland ook zoveel moois om te bewandelen. Voorlopig ben ik dus nog niet uitgelopen!